دسترسی به اطلاعات؛ عامل مهم در توانمند سازی اجتماعی
حق دسترسی به اطلاعات از جمله حقوق توانمندساز بوده؛ و به حقی گفته می شود که فرد بر مبنای آن می تواند برکارکرد حکومت کنترل داشته و بشکل دوامداراز آن نظارت نماید. این حق به افراد جامعه کمک می کند که مسیر اصلی زندگی خود را تعیین و مسوولیت های فردی و جمعی خویش را بشکل اساسی بر عهده گرفته و حضور مسوولانه را در حیات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی تضمین نمایند.
فقدان اطلاعات یکی از مهمترین عوامل ناتوانایی اجتماعی است، که افراد نمی توانند در زندگی فردی و اجتماعی رسالت خویش را به صورت اساسی آن انجام بدهند. زیرا در موجودیت فقر اطلاعات، نمی توان انتظار تحقق حقوق دیگری مانند: آزادی بیان، حق بر سلامتی، حق مشارکت سیاسی، حق استفاده از خدمات اجتماعی، حق آموزش و پرورش، حق کار، حق دادخواهی، حق بر محیط زیست وغیره را داشت که در چنین وضعیتی ساختار سالم جامعه از هم می پاشد.
بر مبنای همین، می توان از حق دسترسی به اطلاعات به عنوان قدرت یاد کرد. دسترسی به اطلاعات به افراد جامعه قدرت و توانایی شناخت، قضاوت، تشخیص و تصمیم را می دهد تا بتوانند بر اساس آن از تمام حقوق، مسوولت ها و امتیازات خویش در جامعه حمایت نموده و بشکل آگاهانه در تمام فعالیت های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جامعه مشارکت نمایند. زمانی می توان به این هدف دست پیدا کرد که افراد جامعه به اطلاعات مربوط به امور عمومی دسترسی کامل داشته و به عنوان نیروی توانمند درکنار نهاد های حکومتی گام های موثری را در جهت پیشرفت و انکشاف جامعه بردارند.
